Richard,
Hartelijk dank voor jouw medeleven.
Er is over gesproken om sterkere lenzen te implanteren dan nodig. Maar men wacht liever totdat de sterkte twee jaar redelijk stabiel is. Daarbij zet ik er zelf geen haast achter, hoe lastig zo'n dikke en zware bril ook is, want momenteel moet ik het zelf nog betalen en de kosten van lenzenimplantatie zijn heel hoog. Mijn bril wordt grotendeels vergoed.
Wat betreft je vraag over het autorijden en fietsen. Ik mag autorijden, maar het wordt niet aanbevolen, zeker geen lange afstanden. Het scherp zien in de verte is verminderd. Verder heb ik door mijn sterke brillenglazen soms gezichtsvelduitvallen, iemand die van links of rechts komt, het ik niet altijd in beeld. Als het donker is, lukt het niet om te rijden, ook niet op de fiets. Ik heb last van nachtblindheid en ook last van fel licht van tegemoet komen voertuigen en lantaarns. Naar de bioscoop ga ik nooit. Bij het lezen heb ik veel licht nodig. Verder merk ik dat ik met mijn huidige nieuwe glazen meer moeite moet doen om de kleine letters te lezen, dan met mijn oude glazen. Gelukkig heb ik nog een reservebril, die ik bijan altijd bij me hebt. Deze bril is iets minder sterk en kan ik daar beter meelezen. Het kan toch niet zo zijn dat ik nu al - op 32-jarige leeftijd - een leesgedeelte in mijn bril moet. Hoewel dit overigen in het buitenland niet vreemd is. Sporten is inderdaad lastig met zo'n bril. Vroeger had ik een kunststof reservebril. Ik heb geinformeerd of dat met deze sterkte (-18) ook mogelijk was. Het zouden dan glazen van zo'n 2 cm dik worden…
Over het proces maak ik me best zorgen. Mijn ernstige bijziendheid komt door een aantal factoren: ik heb een te lange oogas en een te sterke breking van de lens met daarbij ook nog een te sterke breking van het hoornvlies. Mijn oogarts is bang dat ik ook problemen krijg met netvliesloslating. Al met al zit sterke bijziendheid in de familie en daar heeft men nog nooit met netvliesloslating te maken gehad, wel met sterke brillen en soms lenzen.