Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
marjolein
Hier mijn verhaal over mijn oogoperatie LASIK (in België):
Een laseroperatie is inderdaad makkelijk, pijnloos, goede begeleiding, goede voorlichting zowel de positieve als negatieve kanten. MAAR, wat ik zeer gemist heb is de waarschuwing dat je eigen lichaam/emoties het proces en herstel kan beinvloeden. Het klinkt logisch, maar dat aspect wordt echt vergeten.
Van iedereen hoor ik alleen maar positieve verhalen wat mij nu moedeloos maakt.
Veel reclame wordt ermee gemaakt dat je “na één dag al weer auto kunt rijden, en anders wel de dag erna. Je loopt zó de kliniek weer uit, (met champagne! serieus!) en ach, de evt. bijwerkingen zijn na 6 weken toch écht wel verdwenen.”
Nu is dat bij mij dus anders. Ik ben hartstikke gezond, rook niet, 26 jaar, eet biologisch, ziekteloos en had een lichte oogafwijking (-1.75 en -2). Was absoluut niet bang voor de operatie, de ingreep ging fantastisch, maar nu 6 maanden later wisselt het zicht per kwartier nog zó veel, dat het emotioneel toch gaat opbreken. Dit fascet ontbreekt in alle folders en consulten. Ik heb 's nachts uitgedroogde ogen en wordt van de pijn wakker. Ik druppel haast elk kwartier overdag. Binnen zie ik slecht, buiten redelijk goed. Heel veel vlekken, rode ogen, alsof ik mn lensen nog in heb. Mijn rechteroog “zakt” steeds weg dan lijkt het of ik -4 heb én +4. Ik kan boeken en beeldschermen niet lezen alsook de gigantische borden bij de GAMMA. Het verandert per minuut.
Ze sturen me steeds weg met oogdruppels en “kom maar over 3 maanden terug, het duurt gewoon wat langer bij jou.”
Niemand beseft hoe erg het is als je van minuut tot minuut moet gaan leven omdat je ogen je in de steek laten. Daarnaast ben ik beeldend kunstenaar en heb mijn ogen hard nodig! Drie maanden is dus een eeuwigheid als je op de bank gaat zitten wachten.
Nu ben ik bij een ander ziekenhuis voor onderzoek. Daar werd in alle eerlijkheid geconstateerd dat mijn ogen zichzelf uitdrogen door de slechte kwaliteit/substantie van mijn oogvloeistof. Er waren zelfs al uitgedroogde stukken. Hiervoor heb ik créme gekregen. Dat hebben ze niet vermeld in mijn “eigen” ziekenhuis.
Je moet stennis schoppen voor ze luisteren, want de bijwerkingen die ik heb staan toch in het foldertje? Niks bijzonders. Maargoed 6 weken is geen 6 maanden.
Morgen ga ik voor een uitgebreid onderzoek naar het ziekenhuis, wellicht kunnen zij mij verder helpen.
Het schijnt dat de bijwerkingen ook afhankelijk zijn van de apparaten die worden gebruikt. Ook leuk om te weten. Bij mij is er dus niet over of onder gecorrigeerd, maar dat resultaat heb ik nog niet langer dan 30 seconden mogen meemaken.
In ieder geval waarschuw ik mensen dat ze het niet moeten onderschatten, want je lichaam heeft zo zijn eigen tempo en reactie op een ingreep. Dat kun je niet uit een folder halen. Plan het niet te strak in (ga minstens een week niet werken), ed.
Voor mij is de pret er nu wel wat af, ik kan in een supermarkt de prijzen en borden niet meer lezen. Laat staan in de videotheek al die titels afgaan.
Maar……op de fiets zie ik scherp. Veel fietsen dus: da's tegelijk goed voor de conditie!
groet, Marjolein
