Hoe zit het nu eigenlijk met stabiliteit van oogafwijkingen. Is het echt zo dat die vanaf ongeveer 25 jaar stabiel blijft? Ik heb weleens gehoord dat ook op latere leeftijd de afwijking hoger kan worden.
Ik moest rond mijn elfde een bril met een sterkte van -2. Daarna kreeg ik bijna ieder jaar sterkere glazen. Rond mijn twintigste stabiliseerde dat. Ik droeg toen een bril met een sterkte van -14. Toen ik tegen de dertig was, gingen mijn ogen opnieuw achteruit. Het gevolg is dat ik nu -18 heb. Volgens de oogarts gaan in mijn geval de ogen nog verder achteruit. Ik heb myopia gravior, een ernstige vorm van bijziendheid. Lenzen verdraag ik niet en voor een laserbehandeling heb ik een te hoge sterkte. Voor implantlenzen moet mijn sterkte stabiel zijn. Gelukkig draag ik high index glazen (1.9), zodat jampot glazen niet nodig zijn. Als reservebril heb ik glazen met in het midden de juiste sterkte (in een eitje). Hoewel het gezichtsveld beperkt is, kan ik er goed door kijken. Anderen vinden het lelijk. Wat zijn de ervaringen van andere brildragers met zo'n sterkte?
De “gewone” bijziendheid is niet of nauwelijks progressief na het dertigste levensjaar. Deze myopie overschrijdt in het algemeen de 6 diptrieen niet.
Myopia gravior kent echter een progressief verloop en kan tot meer dan 20 diptrieen gaan.
De oogarts vertelde mij dat mijn glazen zeer waarschijnlijk nog sterker zullen worden. Ik denk dat Marc daar ook rekening mee moet houden, hoewel dat het bij de leeftijd van 40 jaar moet zijn gestabiliseerd.
Thea
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?